Trening

"Zawsze, kiedy startuję mam cel – biec szybciej niż kiedykolwiek wcześniej” – deklarowała rekordzistka świata w maratonie Paula Radcliffe i nie rzucała słów na wiatr. Dla niej szybkie bieganie oznaczało tempo poniżej 3:15 min/km na całej trasie rekordowego biegu. Ale prawda jest taka, że szybko biegać może każdy.

Bieganie to nie tylko nogi. Na odpowiednią technikę i siłę biegową składa się wiele innych czynników. Ludzki organizm to niezwykle skomplikowana maszyneria, w którym wszystkie elementy się ze sobą w pewien sposób łączą. I choć wielu biegaczy doskonale o tym wie, fakt ten nadal bywa ignorowany w codziennym treningu. Kiepskie przyzwyczajenia często bywają od nas silniejsze, a ich pozbycie się wymaga wielkiego samozaparcia.

Biegamy w różnym terenie. Często mocno pofałdowanym, gdzie musimy wielokrotnie podbiegać na szczyty wzniesień, a następnie szybko z nich zbiegać. Na trasach biegów przełajowych podłoże bywa bardzo niestabilne.

W naszym serwisie znajdziecie już kilka materiałów dotyczących treningu siłowego, dlatego dzisiaj pójdziemy o krok dalej i zamiast zwykłej prezentacji ćwiczeń, zajmiemy się ich techniką, która pozwoli Wam osiągnąć jeszcze lepsze efekty w treningach uzupełniających, co z kolei z czasem przekształci się w efektywniejsze i bezpieczniejsze treningi biegowe oraz lepsze wyniki na zawodach.

Ręka do góry, kto nigdy nie zastanawiał się, dlaczego na szczycie podium stanął ten, a nie inny zawodnik. Co zdecydowało, że jeden biegacz cieszył się z medalu, a inny musiał obejść się jego smakiem, wciąż pracując i czekając na kolejną okazję? Czy głównym czynnikiem wpływającym na sukcesy w sporcie, także tym biegowym, jest talent? A może raczej ciężka praca i determinacja? Co na ten temat mówi nauka? O tym, jak osiągnąć sukces w sporcie, dzisiaj na Treningu Biegacza.

Stabilność kolana, jak i każdego innego stawu, zależy głównie od więzadeł, mięśni i współdziałania tych struktur z układem nerwowym. Niewydolność któregokolwiek z nich objawiać się może uczuciem luzu w stawie, utrudnionej kontroli podczas ruchu i w statyce, często “uciekaniem” stawu od prawidłowej osi, ale i większym zmęczeniem stawu i bólem. Mogą pojawiać się stany zapalne, wysięki a w konsekwencji nieprawidłowej pracy stawu dochodzi do znacznie szybszego jego zwyrodnienia.

Efektywny trening biegowy to układanka, w której każdy element gra niezwykle istotną rolę. Jednym z nich jest schłodzenie (cool down) – ostatni etap treningu, nie mniej ważny niż rozgrzewka czy część główna. Dlaczego warto o niej pamiętać?

Sprawdzenie swoich możliwości w okolicznościach startowych może być wartościowym testem formy przed zawodami i wskazać naszą prywatną granicę między myśleniem życzeniowym a realnymi możliwościami.

Choć dla niektórych może wydawać się to szokujące stwierdzenie, nie samym bieganiem człowiek żyje. W życiu każdego biegacza są okresy, kiedy musi – lub po prostu chce – powiedzieć bieganiu: „au revoir!”. Wtedy w sukurs przychodzą alternatywne sposoby treningu, dzięki którym nie wypadnie on z formy. Sprawdźmy więc, jaki trening zastępczy warto wdrożyć, by cieszyć się dobrą wydolnością i siłą biegową.

Pojawienie się dzieci na świecie to duża zmiana w każdej rodzinie. Całe życie wywraca się do góry nogami, powstają nowe troski, ale i wiele nieocenionych radości. W tym czasie biegacze mają dodatkowy problem – jak trenować? Czy całkowicie zrezygnować z biegania, czy może wygospodarować godzinę dziennie na samotne treningi? Odpowiedź jest prosta – trenować razem z dzieckiem!

Jak ważne są podbiegi w treningu każdego biegacza, nie tylko amatora, wie chyba każdy, kto kiedykolwiek zainteresował się teorią biegania lub próbował dostosować swój trening według wskazówek profesjonalistów lub planów treningowych dostępnych w Internecie.

Zmęczenie – próbowaliście je kiedyś zdefiniować? Dlaczego czasem po biegu czujemy się szczęśliwi chociaż ledwo wchodzimy po schodach (i nie, nie chodzi o endorfiny), a czasem wracamy z pracy, w której siedzieliśmy 8 godzin i nie mamy na nic siły, spada nam motywacja i najchętniej wskoczylibyśmy do łóżka? Ponieważ raz czujemy zmęczenie obwodowe, a raz ośrodkowe.

Pisaliśmy niedawno o tym, jak NIE biegać. Artykuł spotkał się z licznym odzewem z Waszej, naszych czytelników, strony. Jedni byli zadowoleni i twierdzili, że sporo się nauczyli, inni uznali, że wszystko już wiedzą. Dzisiaj więc garść porad dla tych, którzy nawet śnią o treningach.

CrossFit kilka lat temu wziął szturmem światowy rynek fitness, zmieniając całkowicie wizerunek siłowni i osób tam przebywających. Wykańczające obwody, łączące elementy siłowe, sprawnościowe oraz wydolnościowe, okazały się strzałem w dziesiątkę, gdy spoił je element zdrowej i koleżeńskiej rywalizacji w ramach klubu.

Lato w pełni. To czas, w którym wielu biegaczy aż wyrywa się do walki z kilometrami. Miejskie parki i alejki pękają w szwach od biegaczy na różnym poziomie. To czas, w którym warto zwrócić uwagę na błędy, które przydarzają się biegaczom. Wbrew wielu opiniom nie są one zarezerwowane jedynie dla początkujących. Również biegacze na zaawansowanym poziomie często je popełniają. Oto krótka lista często popełnianych błędów.

Pronacja i supinacja to jedne z pierwszych specjalistycznych pojęć, jakie poznaje biegacz amator. Pojawiają się one podczas wyboru pierwszych butów do biegania, a także w artykułach i dyskusjach internetowych na temat techniki biegu i rodzaju kontuzji. Co dokładnie znaczą te słowa i jakie mają przełożenie na biegową praktykę?

Na wstępie wyjaśnijmy sobie, że przyjęta nazwa “bieg z narastającą prędkością” jest umowna. Kiedyś nie było takiej wiedzy na temat treningu, jaką mamy dziś. Jakiś teoretyk prawdopodobnie musiał napisać doktorat. Zatem wymyślił “entą” regułę odnośnie wysiłku fizycznego dotyczącego BNP – niczym kąt nachylenia łuku francuskiego banana pastewnego. Papier, regułka musi być.

Jedni biegną po więcej, inni, by zredukować swoje życie do minimum. Bieganie na czas vs bieganie dla przyjemności bycia w ruchu – to chyba najczęściej wskazywana różnica w postawie biegaczy. Ale czyż w obydwu nie chodzi o to samo? O próbę własnego charakteru, który – jak wiadomo – każdy ma inny. I tak jak radość odczuwamy z zupełnie różnych powodów, tak i biegamy na odmienne sposoby, by poczuć wszystko to, co konstytuuje naszą obecność w świecie: energię, euforię, sens, swoje granice i możliwość zmiany.

Dzisiejsza moda na bieganie przybiera formę, o której nie śniło się trenerom biegania w latach 80-tych i 90-tych. Bieganie jest tak powszechne, że już nikogo nie dziwią kolorowe sylwetki biegaczy przemykające pulicach i parkach o różnych porach dnia i nocy. Czy to tylko moda, czy potrzeba? Zdecydowanie potrzeba! Potrzeba sprawdzania się, potrzeba wysiłku, który daje przyjemność (endorfiny!), potrzeba przeżycia emocji związanych z wysiłkiem fizycznym, w końcu potrzeba przynależności do grupy.

Z czym kojarzy Ci się złamanie? Oczami wyobraźni widzisz pewnie serię niefortunnych zdarzeń, której finałem jest poważna kontuzja wiążąca się z ogromnym bólem, obrzękiem i nienaturalnym ustawieniem kończyny. Nie zawsze jednak możemy winić tylko przekorny los. Sumowanie się mikrourazów przekraczających wydolność kości i brak “chłodnej głowy” mogą doprowadzić do jeszcze jednego rodzaju złamania nazwanego złamaniem zmęczeniowym. Poniższy tekst ma na celu teoretyczne przybliżenie Was z tą poważną kontuzją i, mam nadzieję, zwrócenie uwagi na szereg przyczyn, które przy odrobinie wytrwałości da się częściowo wykluczyć.

Bieganie to doskonały sposób na spędzanie wolnego czasu dla zdrowia fizycznego i psychicznego. Dla niektórych to dodatkowo spełnianie ambicji, pokonywanie własnych słabości i barier. Poprzez trening sportowy i osiąganie coraz lepszych rezultatów w zawodach budujemy poczucie własnej wartości, zadowolenia i spełnienia – to w takich przypadkach brak postępu w treningach staje się największym problemem.

Zacznij biegać – sieć jest pełna artykułów na ten temat. Początkujący biegacz albo ktoś, kto dopiero planuje nim zostać, może się w tym wszystkim pogubić. I nic dziwnego!

Przygotowując się do sezonu czy konkretnych zawodów, najczęściej zakładamy plan treningowy, który ma nas wspomóc w walce o coraz lepsze wyniki. Dzięki temu możemy obserwować wpływ ćwiczeń na organizm oraz modyfikować plan według potrzeb. To rozwiązanie ma więc sporo zalet, a bywa i nieodzowne. Co jednak zrobić, gdy na samą myśl o treningu ułożonym od A do Z i kilometrach pokonywanych według opracowanych założeń odechciewa nam się wiązać buty? Nie, nie odpuścić! Mam inną odpowiedź: fartleki,czyli zabawy biegowe.

Świat ludzkiej fizjologii nie przestaje nas zaskakiwać i z dużą pewnością można stwierdzić, że część twierdzeń i przekonań, które dzisiaj uchodzą za poprawne i warte odnotowania, za parę miesięcy odejdzie do lamusa. Nie warto jednak poprzestawać w poszukiwaniu nowych optymalnych rozwiązań, zatem na tapet bierzemy dziś rozgrzewkę, wokół której narosło sporo mitów, co do których można mieć wątpliwości.

„Nie zdołam schudnąć, bo mam grube kości” – to jedna z popularniejszych wymówek w kwestii zrzucania nadmiernych kilogramów. Tym trudniejsza do pokonania, że często słyszana też od innych osób. Czy jednak prawdziwa? Okazuje się, że nie.

I tu zaczyna się pole minowe, bo w zasadzie nie sposób w tym poradniku przedstawić wszystkich problemów z szeroko rozumianym brakiem siły, jakie mogą nękać biegaczy. Jest to tym cięższe, że uzupełniający trening siłowy może mieć dla nas także charakter pracy nad sprawnością i układem nerwowym, a nie siłą taką, jak ją potocznie rozumiemy.

Kiedy myślimy o bieganiu zazwyczaj wyobrażamy sobie siebie mknących lekko przez malownicze ścieżki pośród łąk i lasów, wdychających rześkie powietrze w promieniach wschodzącego słońca. Trudno się więc dziwić, że perspektywa nabijania kilometrów w dusznej siłowni, podczas biegania w miejscu i wpatrywania się w bezlitośnie niewzruszoną ścianę, nie wydaje się być zbyt nęcąca.

Życie biegacza jest piękne. A przynajmniej podczas treningów lub zawodów. Problem pojawia się wtedy, gdy trzeba odwiesić buty biegowe na kołek i wziąć chwilowy rozbrat z bieganiem. Przerwa w bieganiu to dla wielu z nas prawdziwe wyzwanie. Sprawdźmy więc, jak sobie z nią radzić, co począć, by nie nabawić się objawów odstawiennych i jak sprawić, by po jej zakończeniu chciało nam się wrócić do sportu.

Bieganie z obciążeniem przywodzi mi na myśl wciągnie na siebie dodatkowych warstw ciuchów, gdy podczas treningu chcemy “spalać więcej kalorii” – na chłopski rozum wydaje się to sensowne, ale w rzeczywistości niewiele da się znaleźć argumentów na poparcie podobnych praktyk. Co rusz widzi się jednak biegaczy stosujących takie “triki”, a zatem warto raz jeszcze sprawę zbadać.

Wiele kobiet zastanawia się, jak rozpocząć powrót do aktywności fizycznej po porodzie. Kiedy i od czego zacząć? Jak rozpoznać, że nasz organizm jest już gotowy na bieganie po wszystkich zmianach, jakie zaszły w nim podczas tych wyjątkowych 9 miesięcy?