Jedną z cech charakterystycznych biegów średnich jest to, że po przebiegnięciu kilkuset metrów pojawia się tzw. martwy punkt.
Ten szczególny objaw fizjologiczny powstaje na skutek wyczerpania się zasobów tlenu w organizmie z powodu niedostosowania się układu oddechowego do zwiększonego zapotrzebowania na tlen. Moment wystąpienia tego zjawiska zależy od tempa biegu i stanu wytrenowania biegacza. U początkujących “martwy punkt” występuje bardzo wyraźnie i często jest przyczyną psychicznego załamania się zawodnika i rezygnacji z walki o dobre miejsce lub nawet zejścia z bieżni. U zawodników dobrze wytrenowanych “martwy punkt” ledwie się zaznacza lub, przy dobrze rozłożonym tempie, nie występuje wcale.
Po kilku lub kilkunastu sekundach “martwy punkt” mija i zawodnik łapie tzw. “drugi oddech”, który charakteryzuje się harmonijną współpracą wszystkich układów i dostarczaniem tlenu w ilości zgodnej z aktualnymi potrzebami organizmu. Teraz zawodnik może kontynuować bieg bez większych przeszkód.