Jani Lakanen – fiński mistrz świata w biegach na orientacje na długim dystansie (Aarhus 2006) oraz w sztafecie (Tampere 2001). Wielokrotnie zdobywał też inne medale na prestiżowych imprezach: 4 srebrne i 1 brązowy na mistrzostwach świata, 2 złote na mistrzostwach Europy oraz 1 złoty na pucharze świata.
Bieg na orientację – olimpijska dyscyplina sportowa (choć niewpisana do programu igrzysk olimpijskich), w której zawodnik posługując się mapą i kompasem ma za zadanie w jak najkrótszym czasie przebiec określoną trasę wyznaczoną w terenie, meldując się na punktach kontrolnych. Przebieg pomiędzy punktami kontrolnymi jest dowolny i właśnie wybór wariantu przebiegu stanowi istotę biegu na orientację. (wikipedia.pl)
Jani Lankanen jest absolwentem Uniwersytetu w Jyväskylä (Finlandia). Obecnie uczy tutaj WFu i trenuje młodzież w biegach na orientację. To bardzo modny sport w krajach nordyckich. W Polsce popularność biegów na orientację także rośnie. W lipcu ubiegłego roku Polacy organizowali Mistrzostwa Świata Juniorów w tej dyscyplinie (Rumia, Lębork i Wejherowo), zdobywając nawet złoty medal w sztafetach.
Bieg na orientację jest szczególną dyscypliną z punktu widzenia psychologii sportu, o czym opowiadał na spotkaniu sam mistrz – Jani Lankanen. Tutaj niesamowity wysiłek fizyczny musi być połączony z utrzymaniem głowy na karku. Według Lankanena najlepsi biegacze na orientację:
- są świetnie przygotowani fizycznie (co znaczy “świetnie” zależy oczywiście od dystansu i ukształtowania terenu),
- posiadają nienaganne umiejętności kartograficzne, czyli potrafią czytać mapę i teren,
- są przygotowani mentalnie pod względem umiejętności takich jak utrzymanie maksymalnej koncentracji na całej trasie, szybkie podejmowanie trafnych decyzji itp.
Mistrz zaznacza jednak, że to właśnie umiejętności mentalne umożliwiły mu zdobycie złota w duńskim Aarhus:
Od kilku sezonów byłem już w znakomitej formie fizycznej. Na kilku imprezach poprzedzających mój największy triumf w Danii, także odnosiłem sukcesy – zdobyłem srebro w 2001 roku w Tampere i brąz w 2005 w Aichi. Jednak dopiero w Aarhus dojrzałem do złota. Byłem zdeterminowany i skoncentrowany na całym dystansie. Nie popełniłem żadnego błędu. […] Wierzę, że zrozumienie samego siebie pod względem psychologicznym stało się kluczem do ostatecznego sukcesu na tamtych zawodach.
Jani Lankanen
Jani marzył o zostaniu mistrzem świata w biegach na orientację już w dzieciństwie. W wieku 12 lat postawił sobie cel. Powiedział rodzicom: będę mistrzem świata. Na jego ostateczny sukces złożyło się oczywiście wiele czynników (np. dostęp do wykwalifikowanej kadry trenerskiej, brak poważniejszych kontuzji), ale wytrwałość w dążeniu do celu okazała się dla niego najistotniejsza.
