fbpx
Badania

Bieganie z nadciśnieniem​​

Z jednej strony obserwujemy rosnące zainteresowanie bieganiem, z drugiej coraz większą świadomość problemów zdrowotnych, lepszą diagnostykę medyczną i większe wyczulenie na rozmaite zdrowotne problemy, które nas dotykają. To właśnie na styku tych dwóch kwestii zadajemy sobie często niełatwe pytania takie jak: Czy mogę biegać z …. (i w to miejsce możemy wpisać praktycznie dowolne schorzenie)?
bieganie z nadcisnieniem 01

Z jednej strony obserwujemy rosnące zainteresowanie bieganiem, z drugiej coraz większą świadomość problemów zdrowotnych, lepszą diagnostykę medyczną i większe wyczulenie na rozmaite zdrowotne problemy, które nas dotykają. To właśnie na styku tych dwóch kwestii zadajemy sobie często niełatwe pytania takie jak: Czy mogę biegać z… (i w tym miejscu możemy wpisać dowolne schorzenie)?

I bardzo dobrze się dzieje, ponieważ uprawianie sportu wymaga od nas pewnej wiedzy na temat swojego organizmu, swoich ograniczeń i granic możliwości. Dzięki posiadaniu takiej wiedzy jesteśmy bezpieczniejsi i spokojniejsi w trakcie codziennych treningów i zawodów. Jak się okazuje jednym z częstszych problemów osób biegających wcale nie jest ból palca u nogi, czy popularne „kolano biegacza”. Tym problemem jest nadciśnienie tętnicze krwi. A samo bieganie z nadciśnieniem dla wielu biegaczy to codzienne wątpliwości i stale powracające pytanie: „Czy na pewno powinienem to robić?”.

Problem nadciśnienia w polskim społeczeństwie nie jest błahy. Nawet 30% dorosłych Polaków boryka się z nim na co dzień. Śmiało więc można stwierdzić, że dziś nadciśnienie to jedno z najpowszechniej panujących w naszym społeczeństwie schorzeń. Stres, współistniejące choroby, nieprawidłowa dieta, a przede wszystkim czynniki genetyczne, to tylko jedne z wielu przyczyn powstawania nadciśnienia.

Czym jest nadciśnienie tętnicze?

Nadciśnienie to choroba układu krążenia. W przypadku jego wystąpienia mamy do czynienia ze stale lub okresowo podwyższonym ciśnieniem, zarówno rozkurczowym, jak i skurczowym. Większość, bo nawet 90%, przypadków występowania nadciśnienia tętniczego ma charakter pierwotny, rozwija się samoistnie i nierzadko ma podłoże genetyczne. To jednak, że w naszej rodzinie jest wiele osób z nadciśnieniem, nie jest równoznaczne z tym, że i my zachorujemy. Predyspozycje genetyczne nie wiążą się z żadną pewnością wystąpienia choroby u nas. Powinna nas ona jednak skłonić do lepszego zadbania o swój organizm i wzmożonej diagnostyki. Występuje również nadciśnienie wtórne, którego przyczyną mogą być na przykład współwystępujące choroby. Pierwotny charakter nadciśnienia oznacza, że nie da się usunąć jego przyczyny dostępnymi środkami medycznymi. 90% osób z nadciśnieniem musi po prostu pogodzić się z tym schorzeniem, żyć ze świadomością, że przyczyny tego stanu rzeczy nigdy nie uda się usunąć. Czy jednak można pozwolić sobie na normalną aktywność fizyczną w takim przypadku i na bieganie z nadciśnieniem?

Bieganie z nadciśnieniem. Czy możliwe?

To jak najbardziej zasadne pytanie i dobrze się dzieje, że je sobie zadajemy. Przede wszystkim potrzebujemy porządnej diagnozy. Nadciśnienie nie jest chorobą jednolitą. W jego obrębie definiuje się różne stopnie nasilenia i to właśnie ta diagnoza jest najważniejsza. Konsultacja medyczna jest tu nie tyle wskazana, co obowiązkowa. Być może otrzymamy leki, które co ważne w większości wypadków nie będą kolidowały z bieganiem.

Lekarze raczej zgodnie zalecają wysiłek fizyczny (a więc również bieganie) osobom z nadciśnieniem. Nie jest to choroba, którą „wyleżymy” w domu. Z nadciśnieniem trzeba po prostu żyć i nauczyć się funkcjonować. Bieganie z nadciśnieniem także jest możliwe. W przypadku silnego nadciśnienia zwykle zaleca się nieprzekraczanie wartości 60% swojego tętna maksymalnego. Wartość ta będzie odpowiednio wyższa dla mniejszego stopnia nasilenia choroby. Odradza się zatem startowanie w zawodach na granicy swojego HR max. W takim wypadku konieczna jest konsultacja lekarska. Niemniej istotne będzie wsłuchanie się w swój organizm, sprawdzenie samopoczucia i reakcji organizmu na poszczególne zakresy tętna.

Lekkie nadciśnienie nie przekreśla nas jako biegaczy. W niektórych wypadkach (określonych przez lekarza!) będziemy musieli jednak zrewidować swoje cele i postawić inne. Szczególnie biegi z wysokim tętnem (krótkie i szybkie dystanse) mogą się dla nas okazać problemem. W niektórych przypadkach ciśnienie krwi możemy obniżyć bieganiem, ale nigdy nie powinniśmy rozpoczynać leczenia nadciśnienia na własną rękę poprzez ciężkie treningi. Bywa, że biegacze regularnie uprawiający ten sport po pewnym czasie mogą odstawić tabletki, oczywiście trenując nadal regularnie.

Pomiar ciśnienia i diagnostyka

Domowe pomiary ciśnienia są istotne, ale w przypadku, gdy podejrzewamy nadciśnienie, konieczna będzie konsultacja lekarska. Stosując domowe metody pamiętajmy, że lepszy będzie ciśnieniomierz na ramieniu, aniżeli ten na nadgarstek. Nie pijmy kawy 30 minut przed badaniem i usiądźmy spokojnie na 5 minut, odpoczywając i nie wykonując w tym czasie żadnych aktywności. Bieganie z nadciśnieniem wymaga nieco więcej uwagi.

Co mogę jeszcze dla siebie zrobić?

Samo bieganie i aktywność fizyczna to nie wszystko. Warto zadbać również o wypracowanie nowych, lepszych nawyków życiowych. Niech wejdą nam one w krew i zostaną z nami na zawsze.

  • ogranicz spożywanie niezdrowej żywności (tłuste potrawy, żywność wysoko przetworzona, zbyt dużo soli),
  • walcz ze stresem,
  • zadbaj o linię (osoby otyłe częściej chorują na nadciśnienie),
  • badaj ciśnienie regularnie, prowadź notatki i uwzględnij w nich poszczególne zmiany w swoim życiu;być może nowa dieta okaże się bardziej pomocna niż myślałeś,
  • przyjmuj leki przepisane przez lekarza, nie lekceważ farmakoterapii; o ile bieganie może być pomocne, nie jest panaceum na wszystkie choroby świata.

Czy mój wpis Ci w jakiś sposób pomógł?

Kliknij gwiazdkę, aby ocenić artykuł!

Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów: 1

Jak dotąd brak głosów! Bądź pierwszą osobą, która oceni ten artykuł.

Total
0
Shares

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Poprzedni wpis
Zimny prysznic po treningu, a może kąpiel w lodzie?
Następny wpis
Test porównawczy dwóch modeli butów Merrell - Trail Glove 4 oraz Bare Access Flex
Opinie

Dołącz do takich jak Ty!

Dołącz do ludzi takich jak Ty, którzy już nam zaufali i zostali biegaczami!

  • Podczas 10 tygodni udało mi się poprawić bazę tlenową z 32 do 35, znaleźć swoją odskocznię od trudności życia codziennego bez szwanku dla zdrowia  i jestem przekonana, że nie zrobiłabym tego bez programu Od zera do runnera przy nieocenionym wsparciu naszej grupy na Discordzie.
    Urszula - od zera do runnera

    Urszula

    Suwałki
  • Już miałem rzucić bieganie. Chciałem dać sobie z nim spokój, ale trafiłem do Was. Powiedziałem sobie spróbuję jeszcze raz od zera i okazało się, że to strzał  w dziesiątkę. Po marszach  bóle minęły, a co najważniejsze czuję w tych miejscach  włożoną pracę na treningach.
    IMG 20241026 230234 scaled e1730212654169

    Edward

    Ryczywół (wielkopolskie)
  • Program bardzo mi się podoba. Zachęciło mnie to że trwa 52 tygodnie (przerobiłam już kilka programów typu “przebiegnij 5 km w 5 tygodni” i zawsze na początkowych etapach się wypalałam – po prostu to była zbyt intensywna aktywność niedostosowana do moich możliwości). A w tym przypadku to rozłożenie intensywności wydaje mi się kluczowe.
    Marta OZDR

    Marta

    Warszawa
plany treningowe

Masz pytania? Mamy odpowiedzi.

Poniżej znajdziesz odpowiedzi na najczęściej pojawiające się pytania dotyczące biegania.

Ile biega amator?

Wyjdźmy od tego, aby ustalić, kto to jest amator.

Amator to każda biegająca osoba, która nie żyje z biegania. A więc i ta, która dopiero zaczyna, jak i ta, która biega 2:30 maraton. Różne również będą treningi tych osób. Ten, który zaczyna biegać, będzie 10-15 kilometrów tygodniowo, a bardzo zaawansowany biegacz może przekraczać i 150 na tydzień.

Ile powinno się biegać na początku?

W pierwszych tygodniach staraj się nie biegać więcej niż od około 8 do 15 kilometrów tygodniowo z podziałem na 3 lub 4 jednostki treningowe. Z czasem, gdy poczujesz się silniejszy i sprawniejszy stopniowo wydłużaj kilometraż.

Jak oddychać w czasie biegu?

Polecam Ci książkę Tlenowa przewaga, gdzie jest bardzo dobrze udokumentowane, dlaczego powinno oddychać się nosem w trakcie biegania, spania i dowolnej innej aktywności fizycznej.

Więcej przeczytasz także w naszym artykule “Jak oddychać podczas biegania?

Jak przebiec swoje pierwsze 5 km?

Gorąco Cię zachęcam do wybrania planu treningowego dla początkujących i trenowania zgodnie z jego wytycznymi. Może sprawdzić się plan https://treningbiegacza.pl/artykul/plany-treningowe-na-5km-z-dodatkowa-aktywnoscia-i-silownia

    Ile powinno się biegać na początku?

    Zakładam, że jeszcze nie biegasz i dopiero chcesz zacząć. Gorąco polecam Ci zapisanie się do naszego newslettera, aby otrzymać roczny plan treningowy dla początkujących.

    Link do zapisu.

    Jak zacząć biegać od zera?

    Na początku oceń swój stan. Podejdź do tego bardzo świadomie i odpowiedzialnie, aby nie zrobić sobie krzywdy. Kiedy ostatnio podejmowałeś ostatnią aktywność fizyczną, ile ważych i ile masz wzrostu. Czy Twoje BMI jest w normie, czy raczej mocno odbiega od normy.

    Gdy będziesz w stanie określić swój stan, łatwiej Ci przyjdzie wybór odpowiedniego planu treningowego. W zależności od swojej obecnej formy wybierz taki, który będzie delikatnym wyzwaniem, ale nie będzie sprawiać, że po każdym treningu będziesz wracać do domu półprzytomny. Link do planów treningowych.

    Jak zacząć biegać, gdy się nie ma kondycji?

    Powoli i bez pośpiechu. Kondycja przyjdzie sama, pod warunkiem, że nie będziesz przeciążać swojego organizmu, który ma swoje limity.

    Zacznij od marszobiegu. Minutę idź, minutę biegnij. Powtórz to 7-10 razy na jednym treningu i wykonaj taki trening 3 razy w tygodniu przez najbliższe 5 tygodni. Bardzo szybko dostrzeżesz pozytywne objawy poprawy kondycji.

    Jakie tempo biegu dla początkujących?

    Adekwatne do Twojej obecnej kondycji. Jeśli nie jesteś w stanie biec bez przystanku i zaczerpnięcia tchu przez minutę, to bez sensu jest gnanie na łeb na szyję. Obierz takie tempo, aby swobodnie przy tym móc rozmawiać. Nazywa się to tzw. tempem konwersacyjnym. Jesteś w stanie biec i coś tam przy okazji mówić. Jeśli od razu brakuje Ci tchu w płucach, zwalniasz.

    Na początku nawet nie przejmuj się jednostkami typu 5 min/km, czy 25 sekund na 100 metrów. Na to przyjdzie czas.

    Masz pytania?

    Napisz do nas

      Czy mój wpis Ci w jakiś sposób pomógł?

      Kliknij gwiazdkę, aby ocenić artykuł!

      Średnia ocena 5 / 5. Liczba głosów: 1

      Jak dotąd brak głosów! Bądź pierwszą osobą, która oceni ten artykuł.

      Rozpocznij przemianę od Zera do Runnera w drodze po zdrowe życie.
      Dołączam do programu