Zaleca się by w pracy treningowej nad rozwojem siły mięśniowej kierować się następującymi zasadami:
- umiar w stosowaniu ćwiczeń siłowych,
- dobór optymalnych obciążeń,
- stosowanie ćwiczeń rozciągających i rozluźniających.
Pod pojęciem umiaru rozumieć należy ostrożne dawkowanie ilości i jakości ćwiczeń siłowych w zależności od aktualnych możliwości i potrzeb. Zalecenia zaś dotyczące ćwiczeń rozciągających mają na celu zapobieganie przykurczom mięśniowym powstającym w wyniku intensywnej pracy siłowej. Ćwiczenia takie mogą być stosowane bezpośrednio po wykonanej pracy siłowej. Należy je koniecznie uwzględnić w kolejnej, następującej po pracy siłowej jednostce treningowej.
Rozważając problem siły używamy różnych określeń jak: siła ogólna, siła specjalna, siła bezwzględna, siła względna. Krótką definicję wymienionych rodzajów siły przedstawić można następująco:
- Siła ogólna określa przygotowanie wszystkich zespołów mięśniowych poszczególnych odcinków ciała lub części ciała do wykonywania wszechstronnej, różnorodnej, dość intensywnej pracy fizycznej.
- Siła specjalna dotyczy umiejętności pełnego wykorzystania wysokich wartości dynamicznych zespołów i taśm mięśniowych, biorących udział podczas wykonywania odpowiedniej czynności motorycznej.
- Siła bezwzględna to zdolność do pokonania czyli udźwignięcia możliwie największego ciężaru w sposób najbardziej korzystny dla ćwiczącego. W sporcie wyczynowym siłę bezwzględną ocenia się zwykle na podstawie wyniku uzyskanego w podrzucie. Określa się ją także jako siłę absolutną.
- Siła względna (stosunkowa) ocenia się na podstawie stosunku siły bezwzględnej do ciężaru ciała.