Dotyczy on pewnego stałego poziomu cech zawodnika opartego głównie na wrodzonych i wypracowanych możliwościach szybkościowych.
Im wyższy jest indywidualnie stabilny zakres szybkości i przyswajalności obciążenia, tym lepsza jest pozycja wyjściowa do treningu wytrzymałościowego w specyficznych zakresach obciążeń. Istnieje też tutaj możliwość zastosowania np. biegów tempowych bez zadłużenia tlenowego.
Należy dodać, że rozróżniamy obciążenia o pośrednim i obciążenia o bezpośrednim wpływie na rozwój cech specyficznych.